در حال حاضر کاربرد سازه های پارچه ای بسیار توسعه پیدا کرده و محدود به اماکن عمومی و خصوصی مانند ویلاها، ورزشگاه ها و پارک ها نمی شود.
طرح های مورد استفاده در این نوع سازه ها با توجه به نوع کاربری آن ها، تنوع زیادی پیدا کرده اند. از جمله اماکنی که از سقف های پارچه ای در آن استفاده می شود می توان به معابر شهری، ایستگاه های مترو، پایانه های اتوبوسرانی، راه آهن و کاربری سازه‌های پارچه‌ای در فرودگاه‌ها اشاره نمود.
در واقع سازه پارچه ای روز به روز تولید میشود. این سازه های پارچه ای که در واقع همانند سقف چادری عمل می کنند، از نوعی پارچه پی وی سی و با الیاف شیشه ای معروف به پارچه های ETFE ساخته شده اند. این پارچه های سازه ای با توجه به نوع بافت خود، می توانند به راحتی نور خورشید را از خود عبور دهند و در مصرف انرژی، تأثیر مثبتی بگذارند.
از مزایای مهمی که کاربری سازه‌های پارچه‌ای در فرودگاه‌ها دارد و برای اولین بار در پروژه فرودگاه Zvartnot انگلستان پیش بینی شده بود، حفاظت کامل فرودگاه در هنگام وقایع غیرمترقبه یا اتفاقات مترقبه مانند انفجار بمب و وارد شدن شوک بالا هنگام زلزله است. این سازه غشایی کششی قابلیت جذب تکانش های ناشی از انفجار را دارد.
این تکان های شدید ناشی از انفجار احتمالی توسط پارچه سقف جذب می شود و برخلاف مصالح سفت ساختمانی، از بین نرفته، روی سر عابرین فرو نمی ریزد و تهدیدی برای پرسنل حاضر در فرودگاه به شمار نمی رود.
لازم به ذکر است که پارچه های این سازه ها با استفاده از تکنولوزی نانو ساخته شده و خود تمیز شونده هستند و این مساله مزیت خیلی مهمی در مورد فرودگاه ها محسوب می شود.
چون سالانه هزینه های زیادی بابت تمیز کردن و پاکیزگی و براق شدن فضاهای داخلی و خارجی فرودگاه ها هزینه می شود و کاربری سازه‌های پارچه‌ای در فرودگاه‌ها می تواند تاثیر بسیار مثبتی بر کاهش هزینه های جاری یک فرودگاه داشته باشد.
